130.

تو نمیدونی ولی وقتی از لجنزار بیرون میای
همه چیت داد میزنه این موضوع رو
و به زیبایی و تکامل برکه ها که نگاه میکنی
با خودت میگی دارم با چی رقابت میکنم؟
شبیه به قورباغه ای که فکر میکنه داره آواز میخونه
تو یه قهرمان ساختگی واسه خودت هستی و نباید این موضوع رو میفهمیدی چون حالا دیگه سلاحی نداری
شاید همه چیز باید خراب شه
تا بتونی درستش کنی
تموم باورات و عقایدت راجب خودت
نه این که تو فرو بریزیشون
اجازه بدی خودش روندشو طی کنه
ولی چرا
چرا یه نفر باید توی لجنزار زندگی کنه با دیدی که برکه رو میبینه
زیبایی ای که ازش دریغ شده
کلی چپ و راست از چوب و پوتین و آرواره زیر زبونت و رو فکت گیر کرده باشه
زمزمه کنی رویا؟
که منم هستم، سهمم رو میخوام
اون نقطه ی برای آرامش و انتهای درد
شاید آخرین نقطه خونه توی رگ هات باشه
یا شایدم آخرین نوری که دیدی
به هر طریق هستی
به بوی بد عادت میکنی
آدمیزاد حتی به بوی مرگ هم عادت میکنه
به لجنزارت عادت نکن.
تو قورباغه نیستی .
کرگردن کله سیاه یلا قبایی.

#هانی_کا

+ نوشته شده در دوشنبه هفتم اسفند ۱۴۰۲ ساعت 9:7 توسط هانیه کاویانی  |